Jeśli twój zwierzak na huk petard reaguje niepokojem, strachem, paniką, to musisz zrobić wszystko, żeby ten koszmar był dla niego jak najbardziej znośny.
A jak to zrobić? Przede wszystkim Z GŁOWĄ!
1. Farmakologia? Jasne! Jeśli wprowadzona pod okiem lekarza weterynarii i behawiorysty odpowiednio wcześnie, odpowiednio dobranymi i dawkowanymi lekami
UWAGA: SEDALIN (acepromazyna) – nie działa uspokajająco, działa wyłącznie zwiotczająco na mięśnie, nie wyłączając przy tym świadomości i wręcz potęgując doznania dźwiękowe! Podanie zwierzęciu acepromazyny, to znęcanie się nad nim!
2. Suplementy diety z prekursorem serotoniny, suplementy z feromonami – nie zaszkodzą! A czy pomogą? Jednym pomagają, innym nie. Wszystko zależy od bardzo wielu czynników, w tym poziomu przeżywanego stresu.
3. NIE SPUSZCZAMY PSÓW ZE SMYCZY! W okresie sylwestrowym na spacery z psem wychodzimy wyłącznie mając go na smyczy! Najlepiej długiej smyczy, żeby pies miał dużo swobody, a jednocześnie mieć go pod kontrolą. Smycz musi być dobrze przymocowana do dobrze dobranych szelek i/lub dobrze dopasowanej obroży. Nie wychodzimy na spacer tuż przed północą! Lepiej zrobić długi, intensywny i ciekawy spacer kilka godzin przed północą.
4. NIE ZOSTAWIAMY PSÓW SAMYCH NA PODWÓRKU. Pies w panice jest nieobliczalny. Może sforsować najlepsze ogrodzenie, zniszczyć kojec, a przy tym zrobić sobie krzywdę. jeśli twój pies mieszka na zewnątrz – zaproś go do domu, przygotuj mi bezpieczne miejsce w garażu, innym pomieszczeniu – pamiętaj o oświetleniu!
5. CIEMNOŚĆ POTĘGUJE NIEPOKÓJ. W ciemności błyski petard są bardziej widoczne i bardziej przerażające dla zwierząt. Zadbaj o to, aby twoje zwierzę (pies, kot, każde inne) mogło przebywać w dobrze oświetlonym pomieszczeniu. Zasłoń okna, zaświeć wszystkie możliwe światła!
6. Jeśli twoje zwierzę najbezpieczniej czuje się w szafie, w łazience, w wannie, w kotłowni, etc. POZWÓL MU TAM PRZEBYWAĆ! Przynieś kocyk, jego legowisko, budkę i daj mu święty spokój. Twoje zdenerwowanie i wymuszanie czegokolwiek na zwierzęciu jest mu teraz najmniej potrzebne.
7. WSPARCIE! Jeśli twoje zwierzę potrzebuje twojego wsparcia – daj mu je! Nie zostawiaj zwierzaka samego! Pogłaszcz, poklep po łopatce, pozwól się przykleić do twych nóg, mów coś miłym i wesołym głosem, a nawet zaproś do wspólnej zabawy, albo pod wspólny kocyk (chyba, że patrz pkt. 6) . Unikaj “pocieszania” jak to często robisz np. w lecznicy! Zachowuj się jak najbardziej normalnie!
8. Jeśli twój zwierzak jest w stanie jeść, daj mu jakiegoś pysznego gryzaka, czymś wyjątkowo dobrym załaduj po brzegi KONGa i niech mu idzie na zdrowie!
9. Zadbaj o to, aby twoje zwierzę było wyraźnie oznakowane: adresatka, numer telefonu napisany wodoodpornym pisakiem na obroży/szelkach, chip – ZAREJESTROWANY CHIP! – Robią robotę!
Jeśli oznakowany zwierzak się zgubi, ma większe szanse na szybki powrót do domu. A jeśli już zwierzak w panice ucieknie, to natychmiast zgłoś ten fakt na Policji, zadzwoń do schroniska, z którym twoja gmina ma podpisaną umowę (na Policji będą wiedzieć, które schronisko), od razu puść informację o zaginionym pupilu w Internecie, szukaj zwierzaka, tam gdzie często chodzicie na spacery, w miejscach, które znacie. Pamiętaj, że czasami zaginione psy znajdują się dziesiątki a nawet setki kilometrów od domu. Nie trać szybko nadziei na odnalezienie zwierzaka!
10. Nie zdążyłeś/łaś w tym roku popracować nad tym, aby twój zwierzak w większym komforcie znosił huki petard, burze? Może w 2020 się uda? Praca pod okiem dobrego behawiorysty może naprawdę pomóc twojemu zwierzęciu i tobie!
